Van de nieuwe gemeenschap der Menschen

De lach van hen, die in de toekomst zijn,

De lach van deze, die zich zelf vergeten,

En denken aan de menschheid, en haar heiL

Zullen zij tot u komen, machtige,

Te worden die gij wenscht, Eendrachtige Hernemers van wat allen werd ontnomen —

Zij zullen komen.

Zullen zij rijpen tot de vergezichten,

Die gij ontsloten hield bij 't felle lichten

Van uwen geest, die toekomst dorst aangrijpen —

Zij zullen rijpen.

Zullen zij treden in de cathédrale Die gij opbouwdet in uw marmren tale,

Zuiver en blank, vol wetens heerlijkheden, —

Zij zullen treden.

Zullen zij worden, door één wil bewogen, Vernietigers, vernielend de oorlogen, Verkondigers van nieuwe wereldorde, —

Zij zullen worden.

Zullen zij weten het geheim der zeeën Der bergen diepten, en der aarde gleeën De teekens aan den hemel ongemeten, —

Zij zullen weten.

66