Van de nieuwe gemeenschap der Menschen

Het Communisme over u, de straal Des feilen blixems, teeken van metaal Dat aan den groen geworden einder huivert, Wanneer de stormwind d'atmosfere zuivert*

Het Communisme over u, het licht,

Waarbij gij zien zult wat gij hebt verricht, Binnen de kernen uwer levensdaden,

Gij krimpende, gij angstdoorgroefde made*

Het Communisme over u, het bloed,

Schoot aan mijn keel, o nu de macht die doet Veranderen dees levens neergetreden,

Tot trillende, tot zuivre kostbaarheden*

Tot opgesteegnen naar d’oneinde lucht,

Tot fel bewusten, rustig en geducht,

Tot lachende, tot denkende titanen,

Op aarde heerschend en in hemellanen*

Het Communisme — en niet meer, het spel, Te maken tin, en goud, en oliewel,

En rotsen, beken, dalen en rivieren Tot strooken van beteekende papieren*

Mijn rotsen zijn om niet, het goud, de hei,

De sterke zon, de lucht, de sterrenrei,

De holen, dalen, spleten en spelonken,

Alles is u, en staat aan u geschonken*

31