Het wonder

Aan haar denken is het hooren van muziek.

Zijzelve, zij zal nooit sterven. Zij was immers altijd. Zij is het eeuwige. Zij is de moeder.

Gij zijt in haar gegroeid, zooals het gras groeit in den schoot der aarde.

Zooals de aarde geeft hare schepselen aan het licht, staat de moeder u af aan de maatschappij der menschen.

Vol van hare liefde, zijt gij weggegeven. Al hare verwachtingen beven óm u. Zij ziet u na. Gij zijt haar Heiland.

Maar, der maatschappij zult gij een knechtzijn.

Deze zal u ganschelijk veranderen en uwe moeder herkent u niet.

Waar zij n de verrukkelijke klankjes van voorheen? Waar is de geur van uw naïve woord. Waar is de altijddurende verwondering in uw bewegelijke hoofdje en het zich begeven uwer prachtige voetjes over de teederheden van het huis. Waar zijn uw kleine angsten in den nacht en de gouden lach tusschen de rimpeltjes van uw gelaat, omdat het lieflijke moederaangezicht

17