Liederen der gemeenschap

Titel
Liederen der gemeenschap

Jaar
1922

Pagina's
78



De gouden zon verglijdt tot geel en purper,

De zee wordt groen, de lucht schijnt nu een veld Bemorst met sap van moerbezie en kersen.

Terwijl ik schrijf en opkijk, streept de zon,

Een schaduw werpt zich op hem, hij verdwijnt, De zee wordt zilver, en de lucht fijn grijs;

Niet vast te houden is de schoonheid van het Al.

20

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.