Liederen der gemeenschap, Tweede deel der liederen
Liederen der gemeenschap, Tweede deel der liederen
1918
91
Nu weet ik wat in mij is denkende,
Het is de zon, het licht, de zich uitschenkende Aether die in ruimte gaat verloren,
En wordt ergens in mij opnieuw geboren.
Er zijn wel duizend werelden in mij,
En ik vertoef daar en ik vlieg er vrij;
Veel sneller dan de lichtslag gaat de vaart Mijner gedachten in hun eigenaard.
Somtijds behaagt het mij op d’oceaan,
Die voor mijn denken opdoemt, scheep te gaan, Ik voel de ruimte om mijn oogen waaien,
Ik zie de sterren om de zeeën zwaaien.
Of ik stijg ergens in mij, naar een top Van hooge bergen, sneeuwbedekte, op,
Ik kijk tot d’aarde van hun uitzichtwallen,
En zie de ruimte om mij henen vallen.
74
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.