Van ouds 'De morgenster'

zitten. Dan zal ik ’n deken om je knieën.... Ik kan zelf haast niet meer. Ik ben toch ook maar ’n mensch. Simon. 'k Leg je niks in den weg, maar nou voor ’t laatst, ga op zij....

Moeke. Ik denk ’r niet an.

Simon. Moeder!

Moeke. Of jij nou moeder roept en met nog zulke gebalde vuisten over me staat, je komt ’r niet door, kwajongen, groote kwajongen, leelijk en gemeen mensch, dat z’n moeder

durft te dreigen  En nou zeg ik je dat ’t uit is, nou

zeg ik je, dat je op die stoel! Versta je me? Of anders! (in plots anderen toon) Of anders niks.. *. Je weet wel,

da’k ’t niet zoo meen, da’k enkel in me angst Je maakt

iemand ook bang met die ellendige zwarte bril, die zulke gaten in je gezicht boort!.... Zit nou niet zoo, me jongen, me eenig kind. As je zeit: moeder ik heb centen noodig, dan ken je me hebben en houen krijgen as je zeit: leg je hand voor me op 't blok, dan doe ik ’t. Je ben toch mijn oogappel, ’k Heb hier toch enkel gewurmd voor jou....

Blijf zitten. Doe ’t niet, me lieve jongen (er wordt

gescheld)

Simon. Zal ik?

Moeke. Je blijft hier. *k Doe toch nog niet open. ’t Is goddank nog geen twaalf, (hij zit) ’k Denk 'r over, om vandaag de boel dicht te laten. Dan zallen we is een dag-gie wat minder, niet? Wil je ’n kussen in je rug? Wil

je ? (tweede schel) Is 't nou geen ellende dat Job ’n

halven dag vrij het, en da’k voor alles alleen sta, voor jou, je vader en voor de klanten? (derde schel) Dat ken dan alleen.... Wacht je effen? (zij gaat de Tapperij in. Hij legt ’t hoofd vermoeid achterover)

DERDE TOONEEL De vorigen, Meta

Moeke, (in ’t zichtbaar deel der Tapperij) ’k Heb

u daarstraks weg motten zenden, omdat-ie u hoorde. Maar

57