Ghetto

Esther, ’k Zal wel is kijken. Maar zoo’n haast heit ’t niet. Laat-ie maar blijven. Dan ken Sachel u verder vertellen.

Sachel. Wat helpt vertellen? Heb’k niet alles verteld? D’r zit geen hart in die jongen. Z’n vader behan-delt-ie as ’n stuk vuil. Erger nog. En voor wie heb ’k alles gedaan? Voor wie vraag ik?Dat’sm’n ouwe dag! Geen uur vrede, geen uur rust.

Haëzer. La-la-la. Loop niet op de dingen vooruit. Ik heb dat meer bij de hand gehad. Jeugd. Jeugd. Anders niet. Daar moet je niet met geweld tegen ingaan. Geweld bederft. Ik ken Rafaël, beter dan jij. Heb ’k ’m niet zien groeien ? Kwam-ie niet uit zichzelf bij me, als-ie iets kwaads had gedaan? Weet je nog hoe-die me gebiecht heeft van die appel — die appel — op Groote Verzoendag. — Geen hardheid. — Geen groote woorden. — Geen geweld. — Hij gaat niet heen. —Hij trouwt de dochter van Aaron.

Esther. Wat heb ik gezeid? Nou hóór je dat ’k gelijk heb.

Sachel. Ik voel ’t anders. Ik heb geen macht meer over ’m. Vroeger, ja, vroéger. — zooas ’t staat in de boeken van Mozes — vroeger kon je ’n zoon dwingen — dat was recht....

Haëzer. Gekkigheid — gekkigheid. We stéénigen niet meer. We gaan vooruit en niet achteruit. Vroeger werd een ongehoorzame zoon naar de poort van

59