de stad gebracht en gesteenigd. Dat weet ik wel, gekje
— maar we hebben geen poorten meer — je mag niet met steenen gooien. Elke ruit kan je betalen. Andere tijden: andere zorgen, andere dwing. Eer we drie maanden verder zijn is Rafaël getrouwd en ’n jaar later kom’kop de brezemiele. Want je krijgt ’n kleinzoon. Ik zeg je, ’t is ’n kleinzoon. Hahaha! Ja-ja, je doet veel beter je zorg weg te lachen.
Ester Groot gelijk, mijneer de Rebbe... Met
de dag wordt-ie zwaartillender — en nou is Rataël ’n lastige jongen, maar overleg is ’t halve werk. Zal u wat gebruiken? Koppie koffie met kiks?
Haëzer Met twéé stukken kiks____
Ester (in de deur.) Roosie! Roosie! Breng je de koffie ?
Sachel. Gister heb ’k ’m gezeid: jij mag de zaak alleen drijven — ik zal me met niks meer bemoeien — en — en — en ’k weet ’n vroüw voor je — ’n vrouw die wat meebrengt — ’n goeie vrouw — hij hield z’n mond — hij hield z’n mond. — Zeg je niks, zei ik — en ’k hoorde ’m met z’n vingers trommelen op de ruit. — Dat doet-ie méér— ’kWeet precies wanneer ie ’t doet — Ze brengt wat in, zei ik — ze heeft wat te wachten. — Toen iachte-die. — Waarom lach je, zei ik. — Toen lachte die harder en kwam op me toe
— en pakte m’n hoofd beet: vader, ’k heb zoo’n meelij met je, zei-die — en toen liet-ie me staan — anders zei-die niks — anders niks. — Nou vraag ik. — Daar
60