Kamertjeszonde

Niks geen nieuws in de krant. Wat paskwillige boekbeoordelingen, wat... ‘Goeiemorgen.’

‘Goeiemorgen.’

‘Goed geslapen!’

‘Best.’

Ik lees. Zij neemt een krant op. We kunnen elkander niet zien. Hoe hdit ik haar nu. Wat gaat er een gevoel van vijandschap van mij naar haar, van haar naar mij.

‘Staat er wat in jóuw krant ?’

‘Nee.⁵

‘Heb je al ontbeten ?’

‘Nee.’

‘Owo! Owo! Wat heb ik nog een slaap!’

Het zonlicht streept over mijn servet, over mijn bord. Ik tracht de boekbeoordeling te lezen, heb moeite de wijze frases te begrijpen. Maar dan is de thee er, leg ik de krant neer, begin te ontbijten.

‘Je mag je wel laten scheren.’

‘Strakkies.’

‘Wat hè-je een baard!’

‘Vin je?’

‘Hè-je ’m al es laten staan ?’

‘Nee. Hij is rood.’

‘Je mag je snor ook wel es bijknippen.*

‘Is Piet al op?’

‘Die is al weg.’

‘Nou al?’

‘Voor de bagage. Lisy is met hem mee.’

‘Kommen ze nog hier terug ?’

‘Nee. Ze gaan een trein vroeger.’

‘Hoe laat ga jij?’

‘Hallef ellef, zowat.’

Naast mijn bord lees ik in de krant. Zij snuffelt in het Nieuws.

Wat zijn we vreemd, nou we pas uit het bed komen, vréémd in de friste van morgen.

‘Thee of koffie, juffrouw ?’

‘Geef maar koffie.’

Stilte.

‘Wil je de boter es angeven ?’

‘Asjeblief.’

‘Koud hé?

95