Kamertjeszonde

‘Ik heb nooit een grootpa gehad,⁵ lacht hij met een lach van-wat-zeggie-

van-me-goeie mop.

^cDa⁵s niet vleiend voor uw grootma.⁵

‘Héhéhé!⁵

‘Heeft u niet een wijsgeer of een dichter in uw familie ?⁵ ‘Voor zover ik weet niet.⁵

‘Hé, dat verwondert me. Mag ik vragen waarin u handelt ?⁵ ‘Schoenmakersgarnituren.⁵

‘U moet zien de klandizie van Huijsmans en Ibsen te krijgen. Verkoopt u veters voor rijglaarzen? Een mooi vak niet? Wie verslijten meer schoenen, wij of onze antipoden ?⁵ ‘Als u mijn wil oetzen, mot u vroeger opstaan.⁵

‘Wat oetzen? Studie van schoenmakersgarnituren in verband met de wetten van de zwaartekracht en de aswenteling der aarde moet interessant zijn. Da⁵s hóge ernst, mijnheer! Wat drommel denk je dat zonder zwaartekracht een mens zou kunnen lopen ? D⁵r hoeft maar een kleine verstoring plaats te hebben en de mensen zweven als de vogels. Dan ligt jullie zaak in schoenmakersgarnituren! Als je niet studeert, mijnheer, kom je tot niks. Heb je wel eens nagedacht over de schoenmakers op Mercurius ? Die moeten heel wat beter waar leveren of denk je dat een zesde meer aan dichtheid en soortelijk gewicht niet meetelt! Kepler...⁵ ‘Oets je mijn, oets je m⁵n togus/ zegt de reiziger nijdig.

Even is er een gaping. Ik voel dat ik niet ‘moppig⁵ ben, dat ze er niks mee ophebben. Kan me niks schelen. Ik lijk wel tien jaar jonger zo kwajongensachtig als ik me voel. Wat is dat lollig zo⁵n stemming van katte-kwaad.

‘Willen jullie nog wat drinken V

^cOm nog es op het theater terug te kommen,⁵ zegt Piet, wijs - om de mensen weer aan het praten te krijgen, ‘ik heb het eens bijgewoond dat een van je eerste spelers op de planken stond en z⁵n broek begon af te zakken... Hahaha!... Dat was goddome een spektakel... hahaha!⁵ Ik fluister met Georgine en Lisy over de neus van Zakkie. Ze proesten zachies. Georgines knie rust altijd tegen de mijne. Als ze zich naar Lisy voorover buigt, klopt het bloed naar mijn keel. Nog nooit heeft ze zo vertrouwelijk tegen me aangeleund. Ik drink ouwe klare, word hoe langer hoe vrolijker. Als ik me beweeg voel ik de smijdigheid van haar japon. Een keer legt ze, lachend, haar zachte hand op mijn knie, voel ik haar volle handwarmte. Het maakt me gek van jeugd én verlangen. Zo wakker geraak ik, dat ik het gehele gezelschap doe schateren om een zot verhaal -ik weet niet meer wat - meelach om een reizigersmop van de kroes

92