Kamertjeszonde

ven maal naar de deur gekeken? Je moest de eer aan jezelf houden. Maar je kon slim zijn. Als je langzaam liep in de Utrechtsestraat, alsof je in niks erg had, moesten ze je inhalen. Dan beleefd groeten, praten met Guus en Duif, geen notitie van haar nemen, om het ⁵r nog méér te laten voelen. Zo, nou, nóg langzamer. Even schuilen in de donkere portiek van een manufacturenwinkel. Waar bleven ze nou ? De Slok werd toch ook om één uur gesloten. Waren ze daar? Nee, dat waren ze niet. Daar had je ze. Je hoorde de stem van Duif. Nou zachtjes doorlopen aan de andere kant. Nog langzamer. Nou stonden ze weer stil op een hoop. Zeker goeienavond zeggen aan die of die, die heenging. Misschien was zij al weg. Nou haalden ze je in. Wat schreeuwde die Duif weer ongemanierd. Daar had je het. Je hoorde Guus vragen of Spier daar niet liep. ‘Loopt ie daar niet ?⁵-‘Ja da⁵s z’n loop !⁵ - ‘Spier!⁵ -‘ Alfredje!⁵ - Ik verwonderd: ‘Hé, zijn jullie daar ? Waar komen jullie vandaan ?⁵-‘Uit De Slok. Waarom ben je niet met Karel meege-kommen?⁵-‘Ik had iemand bij me.⁵-‘Waar heb je gister en eergister gezeten?⁵-‘Gewerkt.⁵-Pratend liep ik op met Duif en Guus. Vlak achter me hoorde ik haar met Dirk en Karel. Nou geen notitie van ⁵r nemen -erg hard spreken met Guus, vooral lachen. Als je vrolijk was, hinderde je nog meer.

‘Alfred! Hallo! Zeg kun je ons geen goeienavond zeggen?⁵ schreeuwt Karel. Net iets van hem.-‘Bonsoir! Bonsoir!... Goeienavond juffrouw,⁵ zeg ik koeltjes.

‘Dag meneer.⁵

‘Waar heb jij gezeten ?⁵... Daar had je het alweer. Dat was driémaal.

En dan liep je ineens alleen met haar. Ze deden het erom.

‘Wat een lekker weer,⁵ zegt zij mallig-verlegen.

‘Ja. Zo zacht in de lucht,⁵ zeg ik, onrustig.

‘Wat lopen er nog een ménse.⁵ ‘Ja. Het is hier altijd zo druk.⁵

Afgelopen. Het gesprek stokt. Duif en Guus lachen akelig hard-op.

‘U moet me niet kwalijk nemen.⁵ ‘O nee. Da⁵s niks. Ik denk er niet meer aan.⁵ ‘Ik had me-verslapen.⁵ ‘Verslapen ?⁵

‘Ja, ik slaap altijd na het eten.⁵

Nou jokt ze. Het klopt niet met wat Karel gezegd heeft.

‘Was u niet érg kwaad?⁵

^cNou dat ging nogal,⁵ glimlach ik.-‘Het spijt me heus.⁵-‘Mag ik u zover een arm geven?’ -‘Asjeblief.⁵-Weer stokt het gesprek. Haar gehand-schoende hand rust op mijn arm. Toch gezéllig als je met een vrouw loopt.

43