Kamertjeszonde

^cBonsoirr

Dirk was student in de medicijnen, toen kantoorklerk, toen niks, toen handelaar in aardappelen. Zij is actricetje. Met het groot sterk lichaam zit hij naast haar, zwaar twistend.

⁴Je weet er de kloten van.⁵

‘Weet ik het niet ? Ik geloof toch dat ik recht van meepraten heb.’

^cJe kletst.⁵

^cNee jij kletst!⁵

^cWaarom klets ik nou ?⁵

‘Je bent een verwaande idioot.⁵

‘Nee dat ben jij ? Jij wil altijd het laatste woord!⁵

‘Ik zou niet weten waarom jij het moest hebben!⁵

‘Maken jullie nou geen ruzie,⁵ zegt Karel.

‘Dat schaap is onuitstaanbaar!⁵

‘Schaap,⁵ zegt Guus woedend, ‘je moer is een schaap!⁵-en ze gaat met haar rug naar hem toezitten.

‘Waarover hebben jullie het ?⁵ vraag ik belangstellend,

‘Over niks!⁵

Dirk kijkt met het gezicht van een buldog achter de brilleglazen naar zijn grokje. Twintig keer op een avond hebben zij ruzie, maakt hij het weer goed. We zijn er aan gewoon.

Ik leen onder tafel op mijn ‘woord van eer⁵ een riks van Scherpenzaal. We drinken grokjes en om één uur stappen we op.

‘Gaan jullie met ons mee?⁵ vraagt Guus.

‘Dan wordt het weer zo laat.⁵

‘Heb je morgen wat bijzonders te doen!⁵

‘Ik wou graag aan het werk.⁵

‘Dan doe je het een dagje later.⁵

‘Kom zaniken jullie nou niet!⁵

Natuurlijk laten we ons overhalen. Elke avond, elke nacht onderhandelen we; élke nacht blijven we tot drie, vier uur plakken.

Met zijn vijven gaan we naar een viswinkel in de Van Wou. We zijn vaste klanten. Guus koopt twee dikke gerookte palingen en een potje garnalen in het zuur. Karel twee Engelse bokkingen, Scherp eet voor een stuiver augurken, ik neem een busje sardines. Bij de bakker aan de overzij haalt Dirk een vers, pas gebakken brood. Dat zijn zowat de gewone avondin-kopen.

Guus en Dirk wonen in bij Duif, een vijftigjarige toneelspeelster van de tiende rang, die een twaalfjarig dochtertje heeft van een acteur. Duif woont achter, Guus en Dirk vóór. De huishoudens zijn gescheiden. Al-

24