Kamertjeszonde

‘K

‘Hoe kom je daar in eens op V

^£Ik vind d’r gelóóf ik een mooie vrouw.’

^cMet plezier. Kom maar mee.⁵

‘Loopt ze met d⁵r moeder ?⁵

‘Nee. Da⁵s een vreemde.⁵

‘Ze gaan weer naar binnen.⁵

‘Kom maar mee.⁵

De twee vrouwen zitten op een voorste rij stalles. Karel staat voor ze, zegt wat, wijst met zijn ogen naar mij. Ze kijken om, ik buig -houterig. ‘Juffrouw Casper- Meneer Spier, die met u kennis wou maken-Juffrouw.. .⁵ maar dan weet hij de naam van de oude vrouw niet.

‘Juffrouw Bok,⁵ zegt juffrouw Casper.

‘Juffrouw Bok... Meneer Spier.⁵ ‘Aangenaam kennis te maken,⁵ buig ik.

We zitten achter de vrouwen en ik begin een lamlendig, wezenloos, hinderlijk, onbenullig gesprek met juffrouw Casper. Juffrouw Bok luistert met een slap, verlegen lachje op het flets burgervrouwtjesgezicht. ‘Amuseert u zich nogal ?⁵ ‘O jawel Ik vin ⁵t erg moppig. U ook ?⁵

‘Nou, ik heb ze wel es aardiger gezien. ⁵tls hier warrem, vin u niet?⁵ ‘Ja de ventilatie laat wel te wensen over.⁵ ‘Het is heel aardig bezet.⁵ ‘Ja, een goeie zaal.’

Uit de knop van mijn stok zuig ik verdere belangrijkheden. En ik houd mijn gezicht in een vriendelijk-glimlachende spanning, die pijn doet. Als ze even voor zich kijkt, zakt de lach, voel ik harde, ouwelijke lijnen van vermoeienis.

‘Komt u dikwijls in de komedie ?⁵ ‘Zo af en toe.⁵

‘Die mevrouw Albregt speelt wel aardig, vin u niet!⁵ ‘Ja, heel aardig.⁵

Er komt een gaping. Ik kin het niet-dat zwetsen over dingen waarover je niet denkt, die je zómaar zegt. Als ik nog Idng zo gedwongen-vriende-lijk kijk, krijg ik zenuwtrekkingen.

‘Mag ik u wat offreren ?⁵

Karel trapt op mijn voet. Ik schrik, denk aan de drie kwartjes.

‘Ja, ik wil wel een kwast drinken.⁵

‘En u juffrouw?⁵ vraag ik verder-benepen.

Het flets burgervrouwtje schrikt op, zegt verlegen dat ze geen dórst

22