‘Enne wie is datte, opa?’
‘Dat is wéér ’n diender.’
‘Weer ’n diender?’
‘Ja.’
‘Enne die?’
‘Da’s je vader/ zei hij strak - en naar mij knipogend, vroeg hij: ‘En wat is je vader, Co?’
‘Me vader is ’n schurk,’ zei het kind.
‘Góéd onthouen,’ knikte grootvader.
En het zilverhaar van zijn baard witte in lachschudding tegen het kinderkopje.
‘Heb ü dat an ’t kind geleerd,’ zei de dochter knorrig.
‘Ja,’ knikte de oude man en nóg eens vroeg hij: ‘Goed onthouen, en wat is ie nog meer?’
‘Me vader is ’n schurk en ’n dief/ zei het kind stevig -bladerend in het prentenboek.
80