Droompaard en andere Falklandjes

pijp een E aan.

Nog een ander prentenboek werd opgeslagen en weer klonk het kinderverhaal door de luisterende kamer:... ‘Enne datte is Carro die boze hond die het gestole... enne die mot nou na de gevangenis... enne dié daar datte is Bobby die wou is ⁵n pijp roke enne toen het-ie in z’n broek gedaan... Niet tante?⁵

‘Ja/ lachte tante - en terwijl het kind plaatjes bekijken bleef, zei ze zacht: ‘Ze heeft toch hélemaal zijn gezicht...* ‘Da’s niet voor haar te hopen/ zei de moeder.

‘Precies zijn ogen en zijn neus...’

‘Nou - hou daar nou maar over op,⁵ zei de moeder.

‘Kom je niet eens bij opa,⁵ vleide de oude man: ‘Kom eens hier met je prentenboek.⁵

Het kind wipte over. Het witte, zilverend baardhaar slierde langs de rode koontjes. En weer was de stilte van luistering, waarin ⁵t kinderstemmetje en de stem van de grootvader. Ze hadden een grote gekleurde prent voor zich. ‘En wie is datte opa?⁵ ‘Dat is ’n diender.⁵ ‘En die?⁵

‘Dat is óók ⁵n diender../

‘O,⁵ lachte het kind hel-op: ‘Kijk is... die jonge die is in

⁵t water gevalle... Enne nou springt de hond ook in ⁵t

water... Enne wat gaat die hond nou doen?...⁵

‘Die hond haalt de jongen ⁵r uit,⁵ expliceerde de oude

man.

‘Enne wie haalt de hond ⁵r uit?⁵ fantaseerde het kind. ‘...De hond... De hond... Die wordt ’r door ⁵n kat uitgehaald...⁵ ‘Enne de kat?⁵

‘De kat? Ja zo kan je wel an ⁵t vragen blijven, malle meid!... De kat die kruipt er zelf uit...⁵ Het blad werd omgeslagen. Een nieuw met véél geel, rood, groen kwam boven te liggen.

De lamp scheen vrindelijk op al de toegebogen gezichten.

79