‘Nee, meer naar achter.5 ‘Nee, tante.’
‘Da’s de prinses die hier gelogeerd is.’
‘Die daar, in ’t zwart?’
‘Ja-’
‘Hoe eenvoudig, hè? Dat zou je nou helemaal niet zeggen.’ ‘Wat zeg je d’r van? Ze komt ’s middags an table d’höte en heeft niks bizonders an zich. Gister zat ik naast d’r. Ze heeft van alles gegeten en toen ze opstond zei ze “Mahl-zeit”.’
‘Hoe aardig.5
‘Heb u niet met d’r gesproken?5
‘Nee, want ik ken niet zo goed Duits en ik wist niet hoe ik d’r moest aanspreken.’
‘Prinzessin, natuurlijk.’
‘Da’s nog zo natuurlijk niet. Je spreekt ’n koning toch ook niet met koning an. Nee, ’t is niet zo makkelijk.’
‘Ze komt net onze weg uit.’
‘Hendrik neem je hoed af voor d’r.5 ‘Oom slaapt.’
‘Hendrik!’
‘Wat is d’r?’
‘Neem even je hoed af voor de prinses.5 ‘Moet je me daarvoor wakker maken.5 ‘Wat groette ze lief terug, hè?’
‘Ze ziet d’r voornaam uit.’
‘Nou dat kan ik niet vinden. Is dat de prins?5 ‘Nee, de prins komt eerst morgen.’
‘Wil u nog eens gebruik maken, mevrouw?’
‘Zijn die bruine ook lekker? Dan zal ik d’r zo een nemen.’ ‘Corrie, alsjeblieft.’
‘Hou ’n beetje dichter bij.’
‘Mijnheer, ’n fondant? Toe neem u d’r nog een.5 ‘Oom slaapt, Jet.’
‘Slaapt-ie alweer! Hendrik! Hendrik!’
‘Laat ’m nou slapen, tante. Hij zal moe zijn.5
22