Droompaard en andere Falklandjes

‘Voor uw verjaardag’ stond. Dat hadden zij en George d’r samen gegeven. Naast Marie zat George, naast George grootmoe. Grootmoe had een koperen servetring, gedragen door twee hondjes.

‘Sien... breng-ie nou nog het olie- en azijnstel en de ta-felmatjes?’

‘Treesje, denk an ⁵t bittertje voor je pa.’

‘Ja, grootmoe, ja, ik vergeet niks.⁵ ‘Wees toch niet zo snibbig.’

‘Nou ja! Dat gezanik! Elke middag ⁵t zelfde.’

‘Sientje! Sien! Waar blijf je nou?⁵

‘Even mevrouw open maken, jongejuffrouw!’

Moe kwam binnen met Marie. Ze hadden inkopen gedaan, ⁵n ons Maria-koekjes bij de thee en garneersel voor ’n nieuwe hoed voor Treesje.

‘Niks geweest, Sien?’

‘Nee mevrouw.’

‘Wie heeft d⁵r weer zulke schandelijke voeten op de witte lopers gezet?’

‘Jongeheer Sijors.⁹

‘Meneer heeft ⁵m toch verbojen om uit te gaan, als-die uit school komt.’

‘Daar weet ik niks van.’

‘Hebt ü ⁵m uitgezonden, moeder?’

‘Watte?... Ikke?... ⁵k Heb ⁵m nog niet gezien.’

‘Daar belt-ie net.⁵

‘Heeft je pa je niet verbojen, bengel, om nog voor ’t eten uit te gaan?’

‘Ja moe, maar ik had an Hendrik ’n schrift geleend, dat ’k terug most hebben.’

‘Wat heb ie weer in je zakken zitten?’

‘Niks.’

‘Wat niks? Hoe kom je an geld voor zoveel knikkers?’

‘⁵k Heb ze gekregen.’

‘Je jokt.’

‘Nee heus niet.’

17