Droompaard en andere Falklandjes

boord - we zetten het zeil zo schrap binnenboord als maar mogelijk - ⁵r hielp geen moedertje aan: de Naardertoren werd spitser.

0,⁵n streepje op Pampus te winnen!

Tweemaal bonsde de giek tegen m’n hoofd, - minstens viermaal wierpen we het anker uit - tot we het kwijt raakten — toen desperaat, vastbesloten om niet opnieuw de lamme boot ’n uur te moeten duwen en trekken - ten slotte bliéf je niet langer voor boot van ⁵n boot te spelen!

- zetten we het onwillig, miserabel ding met ⁵n vaartje op ⁵t strand dicht bij Naarden, maar dan toch in elk geval niet in Naarden, wandelden kalmpjes over de dijk terug. Als er dan toch teruggelopen móést worden, was het aangenamer over ⁵n dijk dan door water te kuieren.

Mensen, op gevaar af jullie te vervelen, moet ik nog enige keren herhalen dat ³t niet makkelijk is.

Ik berij liever Sorrie van Wijk-aan-Zee, van wie je vooruit weet dat-ie ⁵t half-weg IJmuiden aflegt, dan dat ⁵k ’n boot naar Pampus terug breng, die naar Naarden wil of omgekeerd.

Nu golft de tafel, golft ⁵t papier, golft de stoel, droom ’k ’s nachts van schipbreukdingen, van weerbarstige gieken, flapperende zwaarden, klepperende zeilen - van Pampus

- Naarden...

Néé, mensen, ⁵t is lang niét...

Maar dat weet je nou.

99