Vreemde jacht

’t is natuurlijk onwaarschijnlijk, dat uw moeder in ^r90 den bijnaam Kreeftje had?

Suze. Kreefie?... Hèhèhè!... Kreefie... Da’s me ook ’n verneukerij!... Wie hiet ’r Kreefie?...

Schmidt. Ik heb van mijn kant niets meer te vragen, meneer...

Dolf. Ik evenmin, geachte exécuteur-testamentair!

Schmidt. Dan wordt u wel bedankt, juffrouw.

Suze. Gossie — is ’t al afgeloope? — U het me pepiere haast niet ingekeke... De brieve van me vader an me moeder, toe-ie nog vree... In die eene met de inktveeg d’r op zeit-ie dat z’n oome Ree-sum....

Schmidt. Ik zal u morgen bericht geven en op vergoeding van de reiskosten kan u rekenen....

Suze. Gossie, gossie meneer — me broeie d’r zoo allejeezis op! — Door me moeder d’r water in d’r beene, staat de helleft van ’t boeltje achter de schuine deur ’t Klopt toch met de avvertentie----

Dolf. Vergeten zullen we u niet. (schelt)

Suze. (opstaand naar de zij der deur)... As meneer dan me nieuw adres wil schrijve... Van de Tolsteeg gane me verhuize — morrege — na de Zijp nommero 78 bove — dan ben ’k dichter bij de fe-briek. Het u ’t?____

Schmidt. Ja, ja.

Suze. Heere... Heere... Jefrouw... (af)

199