Vreemde jacht

redelijk blijven — ik heb ’t mijne gedaan... heb behoorlijk gedokt — tot ze, gelukkig voor ons allen van de vlakte verdween....

Mevr. v. Walden.    Dat wist ’k allemaal.    Maar    ’t

kind is geboren —    ’n meisje, Dolf____

Dolf. (luchtig-verwonderd). Och kom!... Hoe weet ü dat?

Mevr. v. Walden. Voor de geboorte heeft ze me — ’n „dreigbrief” geschreven — na de geboorte nóg een....

Dolf, En ?____

Mevr. v. Walden. En  En niets  In één-en

negentig dacht ’k    zoo alleen aan    mezelf,    was    ’k

zóó egoïst — zoo    bang voor de    wereld,    die m’n

eerste huwelijk vergeten was — dat ’k ’r niét antwoordde, geen letter. Je papa zond ’n honderd gulden in gesloten couvert. Den eenen brief heb ’k verscheurd — den anderen bewaard, om ’r — hoe laat ben ’k mènsch geworden! — om ’r politiezaken van te maken, als ze nog eens probeerde „af

te dreigen”  Verleden week bij 't sorteeren van

paperassen, vond ’k ’m En ’k kreeg r de tranen

van in m’n oogen  ’t Was ’t geluid van ’n

moeder, die geen uitweg weet Je kunt ’m zelf

lezen — hij ligt bij m’n laatsten wil — en die laatste wil is ook, vóóral ook, Dolf, dat je onderzoekt wat ’r van die vrouw is geworden, als ’t mijniet lukt..

Dolf. (luchtig). Ik ben ’r paf, paf, paf van — ü niet lukt... ?

170