vertellen — voor ’t eerst — en voor ’t laatst, omdat je alles toch onder de papieren zal vinden.
Dolf. Mamaatje — ga niet op die malligheid door! Als ü — ü — hahaha! — schuld heeft, nemen wij die graag over, niet waar, Hope?
Hope, Natuurlijk, mevrouw — zulke gesprekken winden nutteloos op... Wil ik de deuren sluiten ? ’k Geloof dat de wind begint op te steken.
Mevr. v. Walden, (glimlachend). Een glas — doe wat ’k vraag. Dank je (drinkt), ’k Kan op die manier aan de drank raken. Luister. Ik zeg ’t zonder opwinding, omdat ’k er overheen ben. ’n Halve eeuw jaagt de ergste gebeurtenissen uit je herinnering. Ik heb uit m’n eerste huwelijk....
Dolf. Éérste?... Wat zegt u?...
Mevr. v. Walden. Niet in de rede vallen, jongen — uit m’n eerste huwelijk twee kinderen gehad — ’n jongen en ’n meisje, was toen de vrouw van ’n — van ’n man waarvan ’k niét hield, die me door m’n vader op was gedrongen — ik was negentien, zelf ’n kind. Toen gebeurde wat zoo dikwijls gebeurt — ik raakte op je vader verliefd — hij op mij — zoo verliefd — zoo verliefd — daar vecht je tegen — vecht je tegen, tot.... Met geweld wou m’n man me houen — hij dee leelijke dingen — laat ’k ’r over zwijgen. Ik liep weg. Het was uit. En ik hertrouwde ____
Dolf. Mamaatje — al wat jij gedaan heb, gedaan kan
165