Vreemde jacht

dat twee, driemaal met geweld ’n omhelzing opdringen----

Dolf. Wat heb je ze wanhopig-precies geteld....

Hope. Als ’k dat zou künnen vergeten — zou de nieuwe grofheid____

Dolf. Niéuwe grofheid?....

Hope. (scherp), ’t Vereerend aanzoek, terwijl we u seinden bij de dame — de dame — waarmee ’k diep meelijden voel....

Dolf. Meelij met de brave Snip?... Sta jij nog zoo groen tegenover ’t leven, dat je me voor ’n harte-breker bij ’n vrouw, die ’r liaisons als ’n zaak behandelt, aanziet?

Hope. Doet ü ’t anders? Als zij geld aan-neemt — is ü ’t toch, die ’t gééft? ’n Vrouw, die ’r hand ophoudt is meelij waard....

Dolf. Hahaha, ’n wel duur handje!

Hope. De man, die betaalt, kóópt — daar____

Dolf. Die vin jij ’n schavuit____

Hope. (rustig) Erger.

Dolf. Merci. Bijzonder dankbaar. Maar wanneer ik zoo’n climax van schelmerij ben — één lachje, Hope, en ’k krijg de delikaatste kuiltjes in ’n paar niet te beschrijven wangen te zien... nee?... — wanneer ik ’n ongewoon specimen van verdorvenheid lijk —

158