Charles. Dat zal ’k. En om onaangenaamheden te ontgaan, lijkt ’t me ’t beste ’t antwoord uit Trouville te schrijven____
Dolf. Jawel. Maar doe ’t aangeteekend. Dat is meer businesslike, zakelijker, verstandiger — brieven kunnen zoek raken....
Charles, ’t Zal toch heusch tijd worden, oom, dat
u minder ironisch met me omgaat Grootmama
heeft me naar die ellendige kostschool gezonden — grootmama heeft ’n vrouw voor me uitgezocht — heeft ’t huwelijk bedisseld....
Dolf. Jij begint los te komen of je mishandeld ben geworden — of je vrouw ’n last voor je is____
Charles. Daar blief ’k mijn gedachten over te hebben. Ik zeg alleen, dat de grens bereikt is — ik laat niet disponeeren over____
Dolf Je erfdeel — ouwe, beminnelijke familie
herrie, wanneer ’t zoover is (hard). Maar ’t is
gelukkig nog niet zoover ’t Spijt me Charley,
dat de eerste keer dat je eens prettig met me uitpraat — dat je gezicht ’n andere dan de bekende plooi heeft — dat je minder gereserveerd doet — dat je net die éérste keer zoo ongegeneerd van stapel loopt, terwijl ’t goeie, beste, onzelfzuchtige mensch, dat menig nachtje bij je opgezeten heeft, toen jij nog niét ’t „goddelijk oordeel des onder-scheids”, dat je nu bezit, had, mogelijk in ’r laatste uren ligt te becijferen, wat ze voor derden nog
152