wanhopig-weinig en mogelijk toch weer ’n massa voor.... Toen ’t gebouw in aanbouw was, de kinderen nog in de barak logeerden, wou mama met geweld dat ik de eerste-steenlegging bij zou wonen. Dat heb ’k gedaan. De heele speech van dien dominee — die met ’n wratje op z’n kin — dat ’s ’t eenige dat ’k van ’m onthouen heb____
Dokter. Hahaha!...
Dolf Heb ’k me gloeiend in de meer dan gloeiende
zon staan vervelen en ergeren — mama kreeg ’n uitbrander voor ’r ferme daad — ik ’n dozijn steken onder water — m’n gestorven ouwe heer werd ’r bijgesleept — als ’r geen paar beeldjes van kopjes bij waren geweest, met gedekoleteerde halsjes om te zoenen, zou ’k waarachtig uit den band zijn gesprongen !... Die eene met gitzwarte oogen en ’n moedervlekje hier — is die nog verpleegster geworden ?...
Dokter (glimlachend). Zwart haar?
Dolf. Juist — ze werd met Annie, meen ’k, aangesproken (De dokter schiet in een lachbui). Wat
lach je? ... Schei uit!... Is ’t zoo grappig? ...
Dokter {moeilijk). Onbetaalbaar Daar zal ze van mee
profiteeren, als ’k thuis kom (lacht weer).
Dolf. Daar ga ’k bij zitten.
Dokter. Ik ook.
Dolf. Ben je klaar met je lachen?
143