Vreemde jacht

Charles (verwonderd). Wist jij van die liaison?

Hope (rustig-glimlachend). Waarom zou ik ’r niet van weten?.... ’n Publiek geheim is geen bepaald geheim meer....

Charles. Afficheert-ie zich nog?  Enfin, ’t regardeert me niet.... ’n Man, die m’n vader kon zijn.... (gewild over iets anders pratend). Is dat ’t kostuum

van de Stichting? Niet positief chic. Flatteert je

minder.

Hope. Denkt u, dat zieke kinderen ’r profijt van hebben öf ’t kostuum.... Wees u ’ns stil! (luistert). Nee...

Charles. Mag ’k ’r zien?

Hope. Misschien. In elk geval met de noodige voorbereiding. Ze zou kunnen begrijpen, dat ’r gewaarschuwd is____

Charles. Ik stoor je toch niet in je diner?

Hope (mat), ’k Heb gegeten.

Charles. Jij ben scherper in je gezicht geworden, Hope. Je ziet ’r zoo heelemaal anders uit — of ligt ’t an de kroon?

Hope. Dat kan. ’k Heb in geen twee nachten geslapen—

Vier de Tooneel.

Hope, Charles, Dokter.

Dokter ’n Vlegel eerste klas Pardon----

125