Vreemde jacht

Charles. Ja ja Heb jij ons getelegrafeerd?

Hope. Op advies van den dokter.

Charles. Wat zegt-ie?

Hope. Wat u ongeveer denken kan — ’n vrouw op leeftijd____

Charles. Spijt me, dat je telegram nageseind moest worden, ’k Was eergister niet in Trouville....

Hope. Niét in Trouville En mevrouw met ’t kindje...

zijn die meegekomen?

Charles (ongeduldig). Nee, nee, nee! Ik was ’n dag

— voor zaken — naar Parijs... ’k Kon nog net den middagtrein pakken.... De familie is in Trouville gebleven.... Denk ’k tenminste En oom Dolf?

Hope. Is ’r nog niet. ’k Ben bang dat-ie mevrouw____

Ze verlangt zoo naar ’m ....

Charles, ’k Heb niet ’t flauwst vermoeden, waar-ie

uithangt In geen maanden bericht van ’m gehad.

Is-ie met ’t jacht?...

Hope. Nee meneer. Z’n laatste brief — aan uw mama

— aan uw grootmama — was uit Zwitserland — uit ChStelard, meen ’k. ’t Zou de grootste ellende zijn,

als — als-ie te laat kwam Gister heb ’k voor de

tweede maal geseind  Geen antwoord____

Charles. Eén kan z’n adres zéker weten — die — die...

Hope.... Die hebben we — de dokter en ik —vandaag óók ’n telegram gezonden....

124