Vreemde jacht

... ’r Komt ’n leeftijd bij ’n man, dat-ie z’n draai zoekt, dat-ie z’n stuur onvast hanteert____

Annie. (opstaand)... Stil even — ’k geloof... Ja____

Ga nog een oogenblik (wijst de rechtsche suite. Hij verlaat de kamer. Tot Hope, die eerst rondkijkt). Ik ben alleen.

Negende Tooneel.

Hope, Annie, Dokter.

Hope... Is-ie vort?

Annie. Daar.

Hope. Waarom laat je me dan — je weet toch...

Annie. Omdat... (Hope gebaart naar de deur)____

Hope! Hope!... Als ’k je vriendin ben, je oprechtste, eerlijkste vriendin, die je beweert te vertrouwen — is dat dan de brééde manier?... Ik verras je niet, niet met trucs, niet met kleine listen — ik wou enkel ’n beroep op je verstand, op je vérstand, doen, Hope — waar je hart....

Hope... Zachtjes — hij kan je hooren...

Annie... Ik zeg je een ding, zonder verdere argumenten, zonder tusschenkomst die misplaatst is: je kunt tè hardnekkig in één gedachtengang doorhollen —

je kunt gelijk hebben en toch dwaas doen Ik

laat je alleen — nee, je gaat niét gelijk met me de deur uit! — je blijft tien, tien, tien tellen, om ’n beslissing te nemen... (tot Dr. Linden, die binnen

233