Vreemde jacht

Dokter... Op ’n kwart. Consult met Deen. (op z’n horloge kijkend)... Drommels!... (wil heen).

Annie... Toe, akeligheid: nog geen kwartier ben je thuis gebleven!... En van ’n consult weet ’k niks! Wor ’k buiten alles gehouen?

Dokter... Consult voor Ninette van Walden...

Annie... ’tDochtertje van Charles?...

Dokter... Ja, ja — hou me niet langer op, wijf!... Is vanmorgen vroeg geopereerd... (tot Hope, die de gangdeur doorkomt)... Vertel jij ’t resteerende, Hope, hè?... Dag wijf!... En van de wieg afblijven! (af).

Tweede Tooneel.

Annie, Hope.

Hope. Wat bedoelt Jan?

Annie. Is ’r consult voor ’t meisje van Van Walden ...?... (een pop uit Hope’s hand aannemend). Nee maar Hope-lief, wat ben je ’n engel! Och, wat bederf je m’n snoetje!

Hope. .. Die kun je aan ’t koordje boven ’r hoofdje hangen... (Annie omhelst haar)... Nou, nou, Annie!... ’k Zou verlegen worden, om weer ’n kleinigheid mee te brengen.... Ging Jan?... Vreeselijk jammer — zoo’n lief, zachtzinnig meisje — ach, wat zielig! — heeft na de operatie liggen lachen — niets aan te doen — niets. Dat consult had net zoo

goed  Maar Van Walden wöü ’t, wöü ’t... Stak-

kerig! ’k Had geen oogenblik Charles — ’kheb ’m

217