Vreemde jacht

heb ’k ergens gestopt — gestopt — gestopt— Nee, hier niet (andere la openend)... Da’s ’n sla overal

— ’n hutspot — moet ’k toch eens probeeren te

ordenen  Wel wat drommel, gevlogen kan-ie

niet zijn... (zoekend) Nee — nee — nee... Waar kan-ie dan? Curieus: gebeurt altijd als je iets

noodig heb!  Eureka!  Eureka!.... ’t Lag

vlak voor m’n neus... (neemt den brief'uit den si-

garen-schedel)  Zeker door Jaapje verlegd.....

Voilà, monsieur Schmidt  Snappen doe ’k ’t

niet.......

Schmidt. (fluistert Hope iets toe — zij knikt)... Zoo dames — nu hou ik dezen brief ’n beetje gevouwen

— den héélen inhoud hoeft u niet te lezen! — en antwoordt nu eens vooral niet te haastig of de hand-teekening Sofie èn of ’t handschrift op dat van uw moeder lijken. Zegt u ja — dan moeten wij op onze beurt uw brieven inkijken. Niet haastig — ’r hangt

’n boel van af ! (een aangehouden, nieuwsgierige

stilte. Agnes buigt over Sofie’s schouder, leest hardop).

Agnes »-.Ik — ik”  — ja daar staat „ik”

— „ik ben wel lichtzinnig maar niet slecht mevrouw”

... (tot Sofie)  Hou je duim opzij!  „en ik

lieg niet  Zoo zoo” — hou dan stil, Fie!

— „zoo ferachtig as God me hoort  het is het

kind van u zoon... Die zich noempt... Sophie...”

Sofie. (haar zuster aankijkend) Nee, hè? Wat

vin jij?

Agnes... Vraag-ie dat nog? Da’s ’n keukenmei-

depootje!... Of ze met d’r linkerhand het geschre-

206