EERSTE BEDRIJF, NEGENDE TOONEEL 29
Carlien (opstaand):
Elk zijn meug zee de boer....
Annemie (opstaand):
Verlejen week is-ie me nageloope — toe'k boodschappe
dee en niemeer van me af te slaan —■ enne dat zou je nou niet geloove — is 't gek hoe je an ’n stom dier wenne ken — as 'm wat zou overkomme — zou 'k me gewoon ellendig voele____
Carlien:
Ga deurl Ik nog voor geen twee dozijnel Ik mèig geen beeste. Annemie:
Dat komt omdat jij 'n man en kindere het.
Carlien:
O zool Die spele genoeg de beest.
Annemie:
Ja, help maar 'n handje, Mina, om de tafel af te ruime, 't Olie-en-azijnstel mot in 't buffet. Enne die pot sjem ook. As je trek heb, mag-ie 'n lepeltje proeve. Ga je gang maar] Nee, de fruitschaal mot je late staan, Carlien. Daar zalle we nog gebruik van make. De borde kenne weg. Loop jij nou is as 'n knappe meid na de keuken, Mina daar hei-’k 'n kommetje koffie gezet, om bij te kwijle.... Enne dan zet je de waterketel op 't gasstel voor as je vader daar komt. Dirk komt toch? (buiten wordt gefloten). Hoe is't mogelijk] Net as je over'm kletst....!
(in de deur roepend) Trek is an 't touw, Minal En waarschouw
voor de roei (neemt eenige flesschen uit ‘t buffet) —Kom d'r in, Dirkie!
NEGENDE TOONEEL ANNEMIE, CARLIEN, MINA, DIRK.
Dirk:
Geluk gewenscht I (op de flesschen wijzend). En nog veel jare zóó?
Annemie:
Alweer'n droge lever?
Carlien:
Mot je hèm vragel
Dirk:
'n Droge lever die geen nat noodig heit, is 'n blompot zonder water.