De meid

28    EERSTE BEDRIJF, ACHTSTE TOONEEL

van'n beesie! Daar dank'k je duizendmaal voor. (omhelst Car-lien en Mina) Ach, ach, wat 'n engeltje! As-ie in de avondlucht maar geen kou heit gevat) Dat zou zonde zijn]

Carlien:

Nee, ze heit ’m in ’t wolle doekie gedrage, da-’k van je geleend heb. Daar hei-je 't terug.

Annemie:

Had niks geen haast I Wè hebbe r vier zoo. Zingt-ie? Carlien:

Nou dat zou 'k denke. Bij de juffrouw naast ons, van wie 'k 'm heb overgenomen, heit-ie lange jare gezonge. En hij doet kun-sies J As je ’m ’n vingerhoed met 'n touwtje geeft, trekt-ie 't water op. Wat ’n menscheverstandl (een pak losknoopend). En hier hei-je de schotels van de kliekies, die je Zondag hebt meegebracht.

Annemie:

Had óók niks geen haast I 'n Schaaltje meer of minder____

Carlien:

't Spijt me machtig — Netje heit’t oor van de dekschaal gebroken. Annemie:

Wè zalle maar zegge: scherve benne geluk. Doe je hoed af. Doe je mantel uit. (tot Mina, die bij 't hondenhok geburkt zit) Laat-ie je niet in je vingers bijte, Mina.

Carlien:

Hei je 'n hond?

Annemie:

Wi-je 'm zien? Kom hier. Niet te dicht 'r bij. (zij knielt met Carlien, naast Mina, voor ^ft hondehok) Toeter!

Mina:

Kischtl Kischtl

Annemie:

Da's nou zóó’n trouw beest, daar vin je geen tweede van____

Carlien:

..,. Mooi is anders....

Annemie:

— As de leelijkers *r niet weze mochte, zatte wij geen van vière hier! Is-ie goed? Hahaha!