De meid

20    EERSTE BEDRIJF, ZESDE TOONEEL

Stans (met ingehouden drift):

't Wordt met jou zóó onhoudbaar, zóó onhoudbaar.... Als't zoo voortgaat, dan, dan____

Annemie (een schijfje sinaasappel in den suikerpot doopend• onverschillig):

Dan zeg je me de dienst op____

Stans (driftig):

Dan ga je 'r op staanden voet uit____

Annemie (een tweede schijfje in den suikerpot doopend, zich omkeerend):

As je dat nög is zeit, doe 'k 't! En knap as je me werom haalt

Stans:

Jij behandelt me zoo gemeen, jij vergeet zoo heêlemaal dat ik.... Annemie:

... .Ja, dat vergeet 'k. 't Is maar goed dat me geheugen zoo kee-duuk wordt, öf wou je.... 'k Zal maar denke dat je met'n verkeerd been uit je bed ben gestapt. Dan ben ik de wijste.

Stans (gedwee):

Waar is de schoenborstel?

Annemie:

Op z’n plaas in de keuke.

Stans (gaat naar de deur, keert zich om):

Je had vanmorgen 't bed ook niet afgehaald.

Annemie:

Je zal'r niet van bederreve om't óok is te doen.

Stans:

En — an je eigen kamer heb je geen hand uitgestoken. Annemie (rustig):

Dacht 't wel. Jawel, je ouwe tante heeft je de les geleze.

Stans (opvliegend):

Als m'n man thuis is, loopt 't spaak.

Annemie (valsch):

Loopt 't spaak? Met wie? Met mijn? An mijn ken niks gebeure. 'k Zou wat vort make. Je mot 't zellef wete as je te laat komt.

Stans (heftig):

Pas op, pas op, dat je't niet te ver drijft I (af).