Hoog bezoek (serie Heijermans' Camera)

26

aristocratisch schrans-gebaar. Ik werd niet meer door den kelner keurigjes-uitgemeten en afgepast bediend: ik kreeg van iedere entree 'n dubbele portie op schaaltjes, welke bij mij a discrétion werden achtergelaten. Ik at. En liet niets over. „Indien je,” overwoog 'k: „thans ’n hap mèt discrétion verwaarloost, krijg je morgen minder...” De hotelier, in z’n goeden naam gekrenkt, gaf niet toe — ik gaf niet toe, zoodat 't ten slotte in zekeren zin 'n bezoeking werd, om ’s middags daar te dineeren. Om aan de overvoeding te ontkomen, spijbelde ’k soms en gebruikte 'n eenvoudige plat ergens anders, maar wanneer *k dan opnieuw aan de table-d’hote verscheen, moest ’k me door nog grooter porties heenwerken, omdat de hotelier vermoedde, dat 'k weg was gebleven, uit protest tegen een te klein quantum. Met S. Falkland moet je voorzichtig zijn. Hij falklandt over alles...

Na dit duel, dat ’r niet toe had bijgedragen, om de vermageringskuur — doel van ’t uitstapje — te bevorderen, ontmoette 'k Hèm, gelijk in alinea 2 reeds gezegd. En ^yk zou het begin dezer kleine vertelling niet met zooveel persoonlijke franje hebben „ingeluid”, ware het niet dat de klacht van den Lijder mij in die dagen meer deed, geloofwaardiger, tragischer toescheen dan in normale omstandigheden mooglijk zou zijn geweest.

Tusschen den verhaler en den luisteraar ontstond wisselwerking.

Frans, lang aan het tooneel, had zich tot tooneelmeester opge-werkt. Begonnen als klein acteur met lispelstem en jonge-honds-gebaren, was-ie te vroeg geboren voor eene zich later ontwikkelende periode van vriendelijk dilettantisme en tooneel-aan-kleeding. Tot zelfs 't binnenbrengen van 'n brief, in stijl-kostuum, werd ’m niet meer toevertrouwd — „he stooped to conquer” en maakte zich langzaam onmisbaar als inspiciënt en tooneelmeester. Als zoodanig was-ie de toevlucht bij de gecompliceerdste theatervoorstellingen. Heer in z’n voorkomen, zorgvuldig geschoren, snorloos, baardloos, nooit zonder handschoenen en nooit zonder boord, gesoigneerd en met schijnbaar altijd nieuwe kostuums, leek-ie ’t ideaal van den ook in ’t dage-lijksch leven door uiterlijke verzorging opvallenden acteur uit 't tijdperk der Haspelsen c.s. ’t Bohémien-gedoe der koffiehuisjongeren met vergeestelijkte gezichten, gerafelde dassen, vette jasjes en 'scheeve hakken deed ’m met diepste minachting