Biecht eener schuldige

63

’n Sommatie van ’t kassiershuis om voor surplus op schandelijk-véél geprolongeerde effecten te zorgen, daar anders alles dien dag zou verkocht worden.

,Op heden den derden Augustus 1902, ten

verzoeke der Commanditaire Handels-Vennootschap Baalbergen & Co., commissionairs in effecten, ten deze domicilie kiezende...”

’k Heb de kwaadaardige letters nog voor m’n oogen!

Ook den hoogen hoed.

En de bedragen.

Hoe heeft-ie gedurfd met tienduizenden dollars te spekuleeren!

M’n cape omwerpend, ben ’k naar den comestible-winkel aan ’t begin der laan geloopen — daar tusschen doozen Huntley & Palmers, bakken rijst en erwten, aangesneden worsten — daar beluisterd door den patroon en de bedienden — wèl verwonderd dat mevrouw zelf in den winkel kwam — heb ik dan eindelijk ’t eerst, na ’n boudeeren van vier dagen, ik ’t éérst, door de telefoon met ’m gesproken.

„Hallo! Wie daar?”, vroeg-ie

„Ik ben ’t," zei ’k prettig-glimlachend voor de menschen in den winkel, die ijverig bezig, toch geen oog, geen oor van me afhadden: „ik, Gre! Wil je zoo vriendelijk zijn even thuis te komen?”

„Waarvoor? Voor wat?”, antwoordde-ie nóg in den bespottelijken boudeertoon.

„Omdat,” sprak ’k lief — 'k zou z’n dom voorbeeld niet volgen — „parceque je viens de recevoir un billet-doux de 1’ Amérique. C’est absolument pressant. ”