Muziek en magere lapjes (serie Heijermans' Camera)

i6

fraan en krakend tusschen je kiezen as je ⁹r op kauwde — maar voor de kinders, die nooit anders as IJsco-pakkies an de karren op straat hadden geproefd, *n smul-partij, waarover ze nog meer as over de olifanten, de beren en clowns hadden nagepraat...

„Wat 'n gezegend ijs...”, had ze an Siegfried, die tusschen haar en Stella zat, gezeid... „Hou u daar zooveel van ?” had hij geantwoord... „Toen Davy nog leefde,” had zij met 'n smeltend saffraankliekje op 'r tongspits beweerd: „atten we dikwels ijs en plumbières — ik ben dV dol mee...!”

Die paar woorden had de Schatz achter z’n ooren geknoopt — en nou kwam-ie tegen den avond op 'r jaardag — zoo uit z'n drukte-van-zaken weggeloopen met ’ n Amerikaansche ijsmachine anzetten — *n machine waarmee je ijs-van-alles kon maken — op de menier as ze ’t in de restaurants en koffiehuizen deeën... ’n Fijn mensch!... Van z'n gekleurde manchetten met lippies tot an z'n zelfstrikkers en dassen met galgies, 'n heer, die de wereld had gezien en niet alleen jonge meissies maar ook vrouwen op haar leeftijd wist in te paimen...

„As je de bus met wat je 'r voor noodig heit vult!” lei Siegfried uit, en z’n stem rumoerde boven ’t geroes van de anderen uit: „en je draait an de slinger tot de boel van binnen stokstijf wordt en je haast niet meer draaien ken — heb-ie vanille-ijs of vruchten-ijs of frambozen-ijs zooveel als je lust...”

„Zoo een motten wij d’r ook hebben, Fried, as we ons inrichten !” riep Stella, die als aankomende huismoeder bezig was de eindjes touw van 't verfonfaaid papier als sajet om ’r wijsvinger te wingerden.

„Tante Sprans! Tante Sprans! Tante Sprans!” zeurde Piet — die Isaac heette — en hij hield als altijd hardnekkig vol: „geef u mijn centen voor room... Hè, toe nou, tante Sprans ...” „Laat mijn nou is draaien!” soebatte Ivonnetje: „laat mijn d’r nou bij!...”

„Afblijven — da’s geen speelgoed voor kinderen,” weerde Bella af — en omdat de verwende jongste toch met geweld den slinger wou nemen, gaf ze ’r kordaat 'n mep op de ongehoorzame hand.

„Fried, hoeveel kost zoo’n mechiene?”

„Fried, waar koop-ie die mechiene?”

„Fried, hoe lang duurt 't eer d’r ijs uitkomt?”

„Fried, laat is van binnen-in kijken...!”

„Juillie schreeuwen me open blaren an me ooren!” riep Sieg-