Vuurvlindertje

Dan zal je beter waarderen wat 'r hier nutteloos an je besteed wordt en je niet tegen mijn laten opzetten .... Veruit 1 . . . Haal 'n kam door je haar, want je ziet 'r uit of-ie al de spinnewebben van 't dorp heb geraagd . . .

„As die scharminkel eerst zeit, dat hij is begonnen, dat ze Koert 'n buil in z'n hoofd en Jo z’n bril .... dan zal ik zeggen . . . .”

„Je het je mond te houen en op slag met je oom en mijn mee te gaan . . . .”

„Ze hoeft geen excuus te vragen . . . zei Koert, *t voor de zuster opnemend : „as ik haar was geweest, zou 'k 'm nog tienmaal harder .... Je ben 'r ommers niet bij geweest, tante .... Je het 't toch niet met je eigen ogen gezien 1”

Tante Toos antwoordde niet eens. Met 't gebaar van 'n tuinman, die 'n in ’t wild gegroeide haag knipt, en bij 't gesnoei op tegenstand stuit, kiepte ze de kam door ’t verstoven haar van 't vijandig kijkend meisje — of dat nou zo most gebeuren, terwijl Jo met de bril of) 't papegaaie-neusje en de donker-omsponnen uile-ogen 'r getuige van was — en geen tien tellen later was 't 't omgekeerde van Zondag voor veertien dagen, liep Leentje met 'r beste jurk en 'r bouffante tussen tante en Kobus in, bleven de twee jongens voor de ruiten neuzen.

„Ik wou dat ik dood was," praatte Koert me-lankoliek, en omdat-ie in verbolgenheid z'n sigaret stuk had gekauwd, en-ie door 't gewriemel van de gele draadjes in z'n keel, in 'n hoestbui, die de geheiste roker kon overkommen, schoot, sprongen de tranen in z'n ogen.

„Dood ? . . . Wat hebbie daar an ?” rede

60