Vuurvlindertje

of 'r noten tussen de deur-scharnieren gekraakt werden. Koert, die berekend had, dat ’t ernst was, dat tante 't vlees zo in vier porties gedeeld had, dat 'r voor Leentje niks overschoot, liet 't eten op z'n koud geworden bord stollen, en bekeek vijandig de witte saus-bladders om ’t gebeitste brokkie lap, dat vet-schimmelplekken begon te krijgen. As zijn zuster bij tante, die vandaag as de moeder van Blauwbaard dee, met net zulke gekerfde lijnen op d'r gezicht, geen hap kreeg, lustte hij 't vanzelf niet, en om zich tegenover de vriend, die 'r met de ijzeren bril as 'n schoolmeester, die zelf uit z'n rekensommen niet wijs kon, uitzag, 'n houding te geven, trok-ie met z'n vork zigzaglijntjes in 't bevroren vet-vijvertje. Jo at met uitwiggende lippen, as 'n oud mannetje zonder kiezen, en mummelde zo lang over elke mondvol, dat-ie nog kauwde toen tante Toos de borden wou wegruimen. Toen kwamen de langbegeerde oliebollen, die gisteravond 't woninkje feestelijk doorwalmd hadden. En die lieten ze allemaal staan, want daarvan nou te eten, leek heiligschennis tegenover de kleine martelares boven, die ze nog 's morgens met 'n besuikerde wijsvinger as 'n garnaal, had staan tellen en verdelen.

Om vier uur, overwonnen door de wrekende stilte en de boze gezichten, ging Toos zelf op weer droge kousen, met 'n kommetje koffie en vier smeerbollen —- de hare 'r bij ■— na boven, en betrapte Koert, die bij ’t bed zat.

,/k Heb 't je toch verbojen," zei ze, duivels omdat ze zelf wier gesnapt. Hij antwoordde niks, glipte 'r ballorig voorbij. Lena had zijn bollen al op, en hij had 'r ongezouten z'n mening

5i