Vuurvlindertje

lende glimnaald — van de man met de eeltige, vierkant-toppige werkvingers ■— van de grote broer met de inktvlek an z'n middenvinger en de bruine nagels van 't sigaretten-roken. Dan in 'n brusken overgang, toch teleurgesteld door de eenzelvigheid van de drie, die ’t plezierig vonden zich tegen mekander's stilte an te schurken, en haar zomaar in ’r eentje bij juffrouw Knibbel en mevrouw Kippe-kakel te laten zitten, wipte ze van de stoel, waaronder ze natuurlijk 'r toffels, 'r haarlint en 'r zakdoek kwijt was geraakt, ging ze bij moeder op bezoek, om 'r 'n dikke pakker op 'r hand te geven, zee ze tegen oom Ko : ,,jij ook 1”, kreeg Koert, die natuurlijk jaloers was, 'r twéé. W^ant die had de zachtste wangen, al stond-ie wel is voor 't spiegeltje, om an 'n donshaartje onder z’n neus tussen de nijp-tangende nagels te trekken. Terug op 'r stoel, o£ met 'r poppen heen en weer sjouwend, zong ze hele verzenboekjes met 'r mond dicht, wist zij de woorden, die ’t rare duveltje in de beslotenheid van 'r hoofd neuride, hoorden de anderen enkel de meziek, of ze op 'n kam met 'n stukkie papier V om, blies.

En ook Koert voelde zich, zo groot as-ie leek, en zo uit de kluiten as-ie de laatste jaren was gewassen, 't veiligst en sterkst in *t nieuwe nest. 't Waren zwijgend-doormartelde jaren voor 'm geweest, toen-ie was begonnen te begrijpen, dat vader en moeder van die reis niet werom zouen kommen, toen-ie 's avonds onder ’t dek uren lee te grienen en 't spelletje spelen, of ze ’r nog waren, of zij naast 'm sliep en hij strakkies binnen zou kommen, om 'm in z'n armen te knuffelen. Onder

3o