Vuurvlindertje

seltje wikkelde, hief-ie 'r in de armen, en as Ko 'm niet gegrepen had, zou-ie met de hele mevrouw ondersteboven zijn gevallen, omdat de smerige sleep, waaran je niet meer dacht, tussen je benen wrong. Krak, zei de rokvoering en krak zei 'n band. En moeder zei iets veel ergers, omdat ze pas de winkelhaak hersteld had, en je op die manier an de gang kon blijven.

Nog eer de nieuwe klok — pas 'n week in huis — geslagen had, zaten ze om de tafel, en smulden van de warme kliek hutspot met zwoerdjes — bij zulk krimmeneel weer kende je je weelde niet, as je van 't werk werom kwam, en 'r voor de tweede keer op een dag 'n warme hap op tafel stond. De damp omkolkte de 5o-kaars lamp — of ’t 5o, 100 of 200 was, zag je zonder da-je ’r naar keek, zoas 'n timmerman enkel op de tast draadnagels taxeerde — en de vorken, met vijf vingers tegelijk omgrepen, bikten en moesden, of ze 'r om gewed hadden wie 't eerst z'n bord leeg zou hebben.

Moeder, die de kleinste portie voor zich genomen had .— de jongens voor dag en dauw op, gingen voor — vroeg nog meer en nog drukker dan krulle-bolle-Leen, die niet van aarpels hield, en handig as 'n dief de stukjes wortel en kaantjes uit de aardappelbrei zat te peuren. Ze most van alles weten, wat Koert — Koertje zei ze al lang niet meer an 'n jongen, die sigaretten rookte en nou mee begon ’t brood te verdienen ■— wat Koert allemaal op de Gloeilampen-fabriek had gedaan ■— in welke afdeling ie mee had motten helpen — met wie-ie gesproken had — hoe 't 'm beviel .... En as zij effetjes ’r mond hield, vroeg Leentje, die

i3