Land van geleerdheid (serie Heijermans' Camera)

II

duurte — je komt haast niet toe met ’t beetje huishoudgeld — enne ’t ken niet meer lij jen — want me broer Frans het ’n zorreg dat-ie zich haast niet roeren ken — enne zoo’n meissie dat alles hebben mot om fassoenlijk voor de dag te kommen, verslijt wat an schoenen en jurken!... Zoo trek-ie 'r wat nieuws an, zoo ziet ’t ’r uit of ze ’t weken en maanden gedragen het — slijtsch — slijtsch, juffrouw! Ik piek me d’r blind op... Enne dan je trap dweilen en de stoep en ’t bordes — en de aarpels jassen enne de groente schoonmaken enne de voordeur achterna rij jen... Je voelt je beenen tegen den avond niemeer — drie paar sokken van Frans en twee paar kousen van 't kind gestopt..

„Waar leit Riodejaaneiro ... Riodejaaneiro ...?”

„Op ’t oostelijk halfrond, juffrouw ..

O, o, wat lachten de kinderen!... Ze lachten dat je je eigen stem niet meer hoorde... Stien lee met d’r hoofd op de bank te schuddebollen en Stannetje schaterde dat de buurvrouw-van-de-overkant d’r overgordijnen opzij trok om te loeren wat ’r te doen was — en Fie kreeg ’n kop of ze ’n graat in ’r keel had en dikke Trees bebeet met ’r witte tanden ’n zakdoekprop ... Ze bulkten en proestten, dat je wel weer de trap op zou motten om te zien wat ze onder mekaar uithaalden...

„U weet niks... U weet letterlijk niemedal, tante Anna,” zee de aardrijkskundige juffrouw kwaadaardig...: „hoe komt u dan hier?... Wat mot u hier?... Het u geen school genoten ?”

„Néé, juffrouw .. ”

Ze wier ’r zellef koud en verkleumd van, zóó hakkelend as ze 't zee en zoo’n stilte as 't ineene gaf... Maar nou most ze zich verdedigen... Nou je tranen pootan wegslikken en praten, praten...

,/k Heb voor me broertjes en zussies motten zorgen in vader z’n schoenwinkel, toen moeder gestorven was... Eten koken en kleeren verstellen en soms zes an de mazelen enne roodvonk ... Enne met de kwietanties de klanten afloopen... Enne geen tijd om te slapen... Vijf uur op... Zomer en winter, juffrouw-van-de-aar-drijskunde... Enne om twaalef na bed ... Enne ze allemaal Zaterdag verschoonen ... Enne