Land van geleerdheid (serie Heijermans' Camera)

12

ze opknappen voor de kerk... Gotogot... Lieve Heer in de Hemel, juffrouw... Dan kom-ie-niet toe an Kuu-in-de-derde enne Bee-in ’t kwedraat enne die cirkels om de aarde enne Riodejaaneiro ... Riodejaaneiro ... Enne dan mot Stien me niet as ’n vijandin ankijken over d’r atlas as ik d’r niet helpen ken... Enne dan mot ze niet humeurig na bed gaan zonder goeien nacht te zeggen en me as oud vuil behandelen... 'k Heb pas 'n nieuwe bloes voor d’r op de machien gestikt — en 'k ruim alles achter d’r an wat ze laat slingeren — d’r korset en d’r boeken en d’r haarlint... Ik prebeer toch 'n moeder voor ’r te wezen nou ’r moeder gestorven is... Ik doe toch me best... Ik verzin toch alles om ’r te plezieren en om me broer Frans niet te laten voelen, dat-ie geen vrouw meer het...”

„Anna Hendrika Vermeer, sta niet te grienen as je niet weet waar Riodejaaneiro leit... Met grienen kom je d’r niet... Wie van jullie weet waar Riodejaaneiro leit, kinderen?... Stan-netje?... Fie?... Trees?... Stien?... Nou dan?... Riodejaaneiro?... Toe maar!... Toe maar!... Dan zullen we 't vader vragen... Goddank dat je thuis komt om ons te helpen, vader;... Vader, waar leit Riodejaaneiro...?... Zit niet te grienen, Anna... D’r gebeurt je niks ... Kennen wij 't helpen, dat je te stom ben?... En snurk zoo niet...”

„Da’s de thee, juffrouw... Rrrrrr... Die wordt zwart as inkt... Rrrrrr ... Enne da’s ’t piepen van de klok ... Rikke ... Tikke.. ”

Nou schokte ze uit 'r slaap overeind. Frans beklopte 'r schouder.

„Ingedut, Anna?”

,/n Beetje — ja ...”

„Heb-ie iets wat je hindert, meid? Je ziet 'r betrokken uit... ?”

Nee. Ze had niks. Maar terwijl-ie z’n reepjes brood in de thee stopte, móst ze ’m vragen waar Riodejaaneiro lag.

„In Zuid-Amerika, boven Montevideo,” antwoordde-ie verwonderd.

„Dank je,” zei ze — en bleef met slappe, vochtige oogen in de lamp kijken tot-ie naar boven ging.