Kiekjes

22

heet-ie „goeie Sint”, bij z’n voornaam. In de Joden-Kerkstraat heet-ie „beste Klaassie”, bij z’n achternaam. Z’n Sjabbes-naam is „Sjoute Klaas”. Stenographisch luidt-ie St! Dat beteekent „dijsje!” — Ze zijn met z’n tweeën broers. Jan Klaas en Sinter Klaas. Of Klaas Vaak ook misjpooge is, kan ik heusch niet be-ëedigen. D’r zijn hemelhuzaren, die zeggen dat je „gas wegooliele” geen Sint mag zeggen, eer je ’t zelf krijgt. Och kom, sjtos. Je krijgt d’r heusch geen Sint-Vitusdans van. Hoe moet je dan in ’s hemelsnaam je adres opgeven, als je op de Sint Anthonie-breestraat woont? Trouwens, vandaag-morgen krijgt Sint Nico-laas nog de „goower”. Je kunt nu al lezen op de Joden-Bree-straat: „Beste Sint Nicolaas, onder rabbinaal toezicht”. Zie je wel, ik dacht ook altijd, wat moet die zwarte Piet toch bij ’m doen? Maar dat zal de „sjoumer” zijn. Want ’n sjoumer wordt altijd voor Piet Snot gebruikt en wat verdient-ie? . . . ’n Piet-sie. Sjoute Klaas! Aag-in-emmes. Wie gaat nou met ’n gezond seigel hartje-winternacht op ’t dak kuieren op ’n paard? Of je moet „half-kachel” zijn en dat kun je in „de Bisschop” wel worden. Dat Zwarte Piet dat doet, dajeine, die is nou eenmaal

„’n versjwartster nar”. Maar ’n man, die best overgrootvader had kunnen zijn, als-ie geen Bisschop had geweest, hoe komt die an de mesjoggaas? Ik kan ’t maar op één manier verklaren. Hij komt uit Spanje. Hij is ’n Portugees. Daarmee is-ie verantwoord. Z’n paard is op hol! Je weet toch wel van dien Portugees. Die drie-hoog z’n raam dicht-sloeg. Wat is er an de hand? vroeg men ’m.

„Maar m’n allerbeste kind”, zei-ie bibberend, „d’r is ’n paard op de’n’ol!”

„Allemaal voor Klaassie! Allemaal voor Kla . . .ha . . .sie, allemaal, allemaal, allemaal voor Kla . . .la . . .la . . .sie!”

Hij zingt voor „de Bisschop”. Op ’t deuntje van Channeke.

Dat bracht me op de zuiver-redelijke-wijsgeerig-Leidsche-idee. Men had kinne-sinne op Mattisjahu, den Joodschen bisschop, die vader van vijf keerlen was. Dien men niet kan denken zonder z’n „kinderen”. Die allen kinderen van Israël ’n verrassing bracht. Die de Grieken met z’n gard aftuigde, hun geen schoen aan de voeten liet en ze met de kous op den kop naar huis joeg en den schoorsteen van ’t beis-hamikdosj van ’t gazzerroet geveegd heeft.