Bloemlezing uit zijn werk

nooit had iemand anders den troon van Egypte bestegen dan een Pharo. En nu... een slaaf... een Hebreër!

Jozef stond daar met gebukt hoofd. Niemand zag weer, hoe zijn lippen bewogen en hoe er tranen glinsterden in zijn oogen. Jozef dankte den Almachtige.

״Geloofd is Hij, Die algoed is en Die weldoetV' fluisterden zijn lippen. En langzaam, langzaam steeg hij de treden op van den troon van Egypte. Het... waren er ... twaalf!

Twaalf! Hoe sidderde zijn hart van innigste ontroering... twaalf.. het aantal van de zonen van zijn vader. Ja, het was of hij alle engelen voor Gods troon zag lachen, toen hij trede voor trede naar boven ging. Hij voelde het, dat was het opstijgen tot het hooge geluk, tot de allerhoogste eer, die een mensch op deze wereld kan te beurt vallen.

Hij voelde zich naar het toppunt stijgen, tot de hemelhoogte. Maar geen oogenblik zwol er iets van trots in hem. Integendeel. Al naar mate hij de treden van den troon opsteeg, bukte zijn hoofd wat dieper voor God, Die dit alles zoo beschikt had! Twaalf treden. Hij voelde het. Hij ging eer oogsten voor al zijn broeders. Hij steeg niet alleen dien troon op. Hij droeg zijn broeders mee naar boven. Voor hèn gebeurde hem dit alles, dit alles! O, als vader dat zien kon, Zijn allerliefste vader! ״Vader... vader!".. Ja, ook deze heilige letters spelden zijn lippen in opgekropte ontroering.

Daar stond hij dan naast Pharo boven op den troon.

Pharo was hem in diepen eerbied eenige schreden tegemoet gegaan. Daar drukte de machtige keizer der wereld den jongen Hebreër de hand voor de oogen van alle hoogste wijzen der aarde.

En toen wendde Pharo zich met Jozefs hand in de zijne tot zijn hooge dienaren: ״Zouden wij ooit en ergens ter wereld een man vinden als dezen, in wien God zijn geest heeft gelegdl"..

Deze woorden maakten een geweldigen indruk. Men zag, hoe plotseling alle hoofden der aanwezigen zich neigden naar Jozef. Ja, nu voelde men, hoe daar naast den vorst iemand stond, die hooger was dan deze. De gestalte van Jozef, daar boven op den troon, leek allen een openbaring.

En wat ging er in Jozef om, toen Pharo deze woorden krachtig en oprecht had uitgesproken.

II