Bloemlezing uit zijn werk

daar een schepsel stond, hooger dan zij allen... ja, hooger dan de koning. Aan aller hart klopte de eerbied aan. Ook Pharo was ontroerd. Deze woorden hadden zijn gemoed gegrepen. Deze Hebreër daar verguisde zichzelf! Hadden dat zijn wijzen gedaan, toen hij ze liet roepen, om zijn droom te verklaren? Hadden zij niet dadelijk, één voor één, in het volste besef van hun waardigheid en weten, hun wijsheid gelucht, zoo vaag als de wind?

Deze Hebreër daar had... had gebeden... gebeden tot zijn God voor het welzijn van den koning!! Had dat soms één van zijn wijzen gedaan, die zich boven de goden waanden? ...

Pharo was verteerderd. Dat eene oogenblik had hem omgeslagen. Hij gaf zich, hij kon het nauwelijks beseffen, opeens heelemaal over aan dezen Hebreër daar, aan dezen dienaar van een God, dien hij plotseling liefkreeg met een ongekende hartelijkheid. Hij had dezen Hebreër wel aan zijn hart willen drukken, maar hij moest zich inhouden voor zijn omgeving. Alle angst was weg. Hij voelde een geluk aansnellen, dat hij nog nooit gevoeld had. O, God der Hebreërs, welk een genade, Dien te hebben! Alle aderen in zijn lichaam zeiden hem: ״geef u aan Hem over!"

Het gelaat van Pharo schitterde van zonnigheid. Ja, nu zou hij zijn droomen vertellen. Nu hadden ze niets ijzigs meer. Die droomen waren immers zijn geluk. Die droomen had hem immers de God der Hebreërs gestuurd, om dezen engel daar bij zich te krijgen, die voor hem bidden zou om vrede voor zijn heele lange leven! ...

En heel anders dan aan zijn wijzen vertelde hij nu zijn droomen aan Jozef. Niet meer als spoken van den nacht, maar als goede geesten van een zonnigen dag!

Woord voor woord hoorde Jozef de droomen aan.

En toen de koning klaar was met vertellen, kwamen weer de woorden over zijn lippen, maar nu glimlachend en bijna stoeiend:

״Ik heb dat allemaal ook verteld aan de beeldschrift-kundigen, maar niet één wist mij het te vertellen!" ...

Het woord was nu aan Jozef.

״De droom van Pharo komt van Eén! Die Eéne is God! God wil iets doen en dat heeft Hij aan Pharo willen bekend maken! God heeft u in Zijn geheim genomen, o koning! Dat beteekent Uw ge

II