Bloemlezing uit zijn werk

Kijk, m'n Juutje!...

Heel haar lijfje schrijft mee. Haar krullen van haar kopje dansen de krulletjes van haar lettertjes één voor één achterna. En af en toe moet ze haar kopje schudden, om haar krullen weg te jagen van haar papier, zooals je de vogeltjes wegjaagt van den pas bezaaiden akker... Nu kijkt ze opeens op. Ze kijkt naar de sneeuwvlokjes, maar ze ziet ze niet. Ze zoekt... dat zie ik. Ze zoekt naar de lucht. Ze zoekt iets, wat ze in haar hersentjes niet vinden kan. Ze zoekt langs den zolder. Daar is 't ook niet. Ze knipt haar oogjes dicht, ze rimpelt haar brauwtjes, ze zoekt in 't stille donker van zich zelf. Daar is 't ook niet. Ze bijt op haar potlood, ze knabbelt en knaagt aan 't stompe eindje, ze zabbelt en zingt aan 't zwarte puntje. Daar is 't ook niet. Ze kijkt mij aan, mij! Haar bedelende oogjes willen 't uit mijn oogen lezen. Daar is 't ook niet. Ik ben de strakke starheid. Diep in mij pookt 'n stemmetje van meelij met m'n Juutje, die wat zoekt. En ik hou 't toch niet uit.

״Wat is, Juutje, wat zoek je, wat weet je niet?"

״Ik weet niet, hoe de andere naam is, meneer, van vijftien Sjewat..."

„Dat is 't 'm juist, Juutje", zeg ik wreed, „ik heb het je verteld, ik heb 't straks op 't bord geschreven, heb je niet onthouden hè? Ja, Juutje, dat is jouw schuld! Hadt je maar niet telkens naar die sneeuwvlokjes moeten kijken. Ik zeg 't je niet, Juutje! Moet je maar nadenken!"

Arme Juutje, ze denkt na, ze heeft al niet anders gedaan dan nadenken... O, en dat bas-Jisrooltje naast haar schrijft maar telkens door... die weet alles. Die knappe Miepie... En m'n Juutje kan maar niet verder...

En ik voel wat gebeuren gaat. M'n Juutje kijkt mij bedelend aan, bedelend, neen niet, dat ik het haar zeggen zal, want dat weet ze, dat zal niet gebeuren. Neen, maar ze bedelt, dat ik met m'n ogen zal weggaan van haar oogjes. Ja, m'n fijne Juutje, ik voel 't! Ai, kijk, hoe 't sneeuwt, hoe 't sneller sneeuwt. Vooruit dan maar, m'n oogen, kijken jullie toch den kant van de sneeuwvlokjes op! En ik kijk van m'n Juutje weg. Maar je weet wel, juist als je niet kijkt, zie je vaak 't meest. Ik zie toch, dat Juutje... afkijkt... Dat zie ik niet

II