Bloemlezing uit zijn werk

menschen-kinderachtigheden — hij sliep niet — hij dutte, soesde, peinsde gewiegd door een touroh-liedje, gestreeld door Gods-adem. Ook Jaapie kan zich zalig voelen. Óp — als ik klaar was; beneden — als ik eruit ging en met mij de auditores die waarschijnlijk thuis niet konden slapen vanwege de rumoerige huiselijkheid — dan liep Jaapie wel eens een eindje met mij mede. Bij Somnus en Hypnos en Morpheus, de drie-eenheid van den slaap, ik heb wel ereis naast minder eervol gezelschap geloopen, met mooie stokken en mooie jassen die hun handen nooit in de mouwen staken — maar er nooit uit ook — en toch altijd iets in de mouwen hadden.

״Waar ga je nu heen, Jaapie?"

״Naarrr huis, eten, dan een dutje doen, om vannacht wakkerrr te zijn." Daarin overdreef hij wel wat sterk, h u i s - e te n. Gek hè? Een stumperd, die op een vliering woont, spreekt met majesteit van zijn ״huis" — en een stakkkerd, die, evenals honden en katten korsten en afval ״vreet", spreekt hyperbolisch van ״eten".

״Hoe laat moet je dan op, Jaapie?"

״Half-twee, mijnheerrrrrr... ik heb klantjes, die om half-drrrrrie naarrrrr de marrrrrrrkt moeten, ssietttt-u?"

Ik weet niet, publieke lezers, of ge mij gelooft — maar ik heb wel ereis gezien dat een klein manneke in een portiek of portaal tegen één uur 's nachts als ik naar huis slaapstapte, moeite deed om met den slaap te vechten.

״Dat was de bloed-eerlijke ״schapedief". Hij wou zich ״thuis" niet verslapen — dat zou een gat in de brooooodwinning maken, want — ״ssiett-u, hij had klantjes van drrrrie stuiverrrrs in de week" — zegge dus: zes nachten om twee uur bij de straat, voor vijftien cent, die nog lang niet eerlijk werden gegeven. Want ziet ge, er waren onder de ״schapedief-schelders" meerdere ״centen-dieven."

״Zeg, Jaapie!" ״Ja, mijnheerrrr, wat is errr van uw blieven?"

״Zou je me niet ereis kunnen vertellen iets van je levensgeschiedenis?"

״Wat ssegt u, mijnheerrr — levensgeschiedenis — Jaapie het nog niet gegeleefd — sssiett-u?"

״Wat, nou j. .j. .a, ik-k. .ze. .e. .g;g. .ik-k. . nu. .mee-en —"

„Dag, mijnheerrrr, massel en brrrrrrrooge, blijft u gessond!"

II