Zichronot - Herinneringen

brengen; vooral bij hen die niet genoeg met de leere van het Moza-isch geloof bekend zijn. Dit begon reeds in het voorleden jaar, toen eenige zoogenaamde Israëlitische theologen, met den naam van Doctoren, Predikers en Rabbijnen pronkende, zich voorgenomen hadden eene zoogenaamde Duitsch-Rabbijnen-Vergadering te Bronswijk te houden, welke dan ook inderdaad, in gemelde stad plaats gehad heeft, en waarbij bepaald werd, dat in het toekomstige jaar eene tweede dergelijke vergadering op den 15 Julij 11. te Frankfort a/M. zoude gehouden worden. In de eerstgemelde werd al dadelijk besloten, dat al het geen in deze vergadering zal aangenomen worden, door gemelde Rabbijnen bij hunne respective gemeenten zal worden ingevoerd. Ondertusschen blijkt uit het eerste verslag hunner voorloopige werkzaamheden — onder den naam van Protocol bekend — als ook naderhand uit de besluiten hunner tweede vergadering, dat al hunne daden niet alleen strijdig zijn met den waren geest van de Israëlitische Godsdienst, maar daarenboven dat dezelve al wat de godsdienstige beschaving onder Israël bevorderen kan, tegenstreven. Daarom hebben zij zich al dadelijk, zoo in Duitschland als in Honga-rijen, de geachtste en godvruchtigste Opperrabbijnen tot de Israëlitische gemeenten met hartelijke woorden gewend, en hen ernstig vermaand zich met deze Godverzakers niet in te laten; doch deze vermaning, hoe krachtig en kemvol dezelve ook was, heeft genoemde vergadering niet belet hare werkzaamheden voort te zetten. Deswegens hebben wij, met medewerking van onzen geachten vriend, den Weleerw. Heer H. Lehren, onze krachten ingespannen, en eene uitnoodiging aan de beroemdste en godvruchtigste Opperrabbijnen in de meeste steden van het beschaafd Europa toegezonden, met verzoek, om ons de behulpzame hand te verlenen, en ons met hunne herdelijke vermaningen in de heilige taal te vereeren, ten einde door hunne uitspraken krachtdadig tot het groote doel mede te werken, de handelingen dezer gewaande Rabbijnen krachteloos te maken, en hunne verderfelijke pogingen voor te komen; en dat integendeel alle Israëlitische broeders in den leere Gods, zoo als dezelve in de schriftelijke en mondelinge wet, door Mozes en zijne volgelingen de Talmudisten, omschreven is, zouden bevestigd blijven. Van deze bij ons tot nu toe ingekomene antwoorden, hebben wij reeds twee afleveringen in 4° onder den naam van Torath Hakenaoth, bevattende de stukken van één en veertig Opperrabbijnen (hieronder nader omschreven) in het licht gegeven; de overige zullen binnen kort ter perse worden gelegd. Hieruit zal men kunnen opmaken, dat wij geen pogingen gespaard hebben, om tot het in stand houden van het waarachtig Israëlitisch geloof bij onze geloofsgenooten, mede te werken.

50