Brieven uit Jeruzalem

EEN WANDELING BUITEN JERUZALEM

l

Jeruzalem, 19 Augustus.

De groote wandeling des jaars. Woensdag zijn wij met de groote meisjes van het weeshuis naar Ain Para geweest. Eenige uren van de Stad. Waar het levende water is.

De meisjes gaan ieder jaar, wanneer de droeve tijd van de Drie Weken is verloopen, en de vacantie begint. Alle lieve Joodsche jongens van Jeruzalem kennen Ain Fara, waar het levende water is, het wonder, het wonder. Zij gaan er heen, telkens en telkens, in de vacantie. Maar voor de meisjes is het wel ver, en wel vermoeiend. Zij gaan dus eenmaal in het jaar. Vroeg op weg. Vier uur des morgens, om vóór de harde hitte valt er te zijn. En laat terug. Tot thuis tegen negen uur. Of tien uur. Om den terugweg te doen in de koelte, die hier alle avonden heerscht.

De groote wandeling. En ik zal medegaan dit jaar. En ik leef mede in al de voorbereidende emoties. Wie medegaan? De groote meisjes. Ja, maar wie maakt uit wat groot of klein is? En die ziek zijn geweest, kunnen zoo ver niet. En de zwakken niet. Het is hard. Maar het leven is altijd hard voor zieken en zwakken. En de twee zittenblijfsters gaan niet mee. Ja, ja: ik heb dat wel in het „Handelsblad” gelezen, die corres

29