77
hetgeen hij noemt ״vrijmaking der rechtswetenschap van de taal”. *) Met deze woorden bedoelt Prof. Hij-mans natuurlijk niet de wenschelijkheid uit te spreken voor de rechtswetenschap een ander uitdrukkingsmid-del te kiezen dan de taal. Prof. Hijmans wil waar-schuwen tegen de macht, die sommige rechtstermen uitoefenen over ons denken, zóó dat deze woorden ons beletten door te dringen tot de werkelijkheid van de rechtsverhoudingen. Zulke misleidende woorden zijn vooral spraakbeelden als : ״orgaan”, ״rechtspersoon”. Signifisch gesproken bedoelt Prof. Hijmans dit, dat wij aan een beschrijvend spraakbeeld niet de waarde moeten toekennen van een verklarend spraakbeeld. 1)
Lady Welby waarschuwt doorloopend tegen ״the fatal process of false metaphor.” Zij ziet de oorzaak van veel wetenschappelijke verwarring hierin, dat ״no one in our day seems conscious of the différence between true and false metaphor.” 4)
Het gevaar van spraakbeelden is, gelijk Prof. Hijmans aantoonde, voor de juiste rechtstoepassing bijzonder groot. Dit gevaar kan worden verminderd of vermeden wanneer de beschrijvende of verklarende waarde van ieder spraakbeeld wordt vastgesteld. En spraakbeelden zooveel mogelijk door minder beeldsprakige woorden worden vervangen. 5)
1
Jacob Israël de Haan ״Nieuwe Rechtstaalphilosophie” in het ,Rechtsgeleerd Magazijn” van 1912 bldz. 512—514.