199
Het is pijnlijk te zien op welke onvoorzichtige vijze rechtsgeleerden, geneeskundigen en wijsgeeren met deze overgevoelige woorden omgaan.
Rechtsgeleerden : in een vonnis te vinden in W. 5637 wordt gesproken van ״mishandeling begaan in niet-toerekeningsvatbaren toestand”.
Geneeskundigen : Dr. J. W. Deknatel spreekt van ״ontoerekeningsvatbaren toestand” en in dezelfde bij-drage van ״ontoerekenbaren toestand”. J)
Wijsgeeren : Dr. C. j. Wijnaendts Francken spreekt in ééne zelfde bijdrage van ג ,toerekenbare schuld” van ,,toerekenbaren dader” en zelfs van ,,psychiatrische ontoerekenbaarheid”. 1)
In al deze gevallen zijn de bedoelingen van de schrijvers onduidelijker geworden door dit onlogisch, willekeurig woordgebruik.
❖ *
❖
Het zijn twee zeer bekende taalkundigen geweest Bezwaren te-
Prof. Kluvver en Prof. Uhlenbeck, die bezwaar hebben gen het juiste
gemaakt tegen het juiste en logische gebruik van ,,toe-״toerekemngs-rekeningsvatbaar.” Beide Hoogleeraren waren in dienvatbaar·” tijd mede-samenstellers van het Groote Woordenboek der Nederlandsche Taal. Herhaalde malen worden bij de samenstellers van het Woordenboek door rechts-kundige schrijvers inlichtingen gevraagd aangaande de taalkundig meest-juiste opvatting van woorden en uit-drukkingen, zoodat eene niet-geheel juiste opvatting
1
״Toerekenbaarheid, gevolg en poging7’ in het ״Tijdschrift voor